بررسی نقش فضاهای باز در انعطاف پذیری مسکن سنتی درونگرای ایران
Publish place: International Conference on civil engineering, architecture and urban development management in Iran
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 543
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAUM02_378
تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1398
Abstract:
یکی از مفاهیم کلیدی در شکل گیری مسکن سنتی ایران انعطاف پذیری بوده است. در این زمینه، حیاط و فضاهای باز به عنوان بخشی تاثیر گذار و تفکیک تاپذیر از معماری مسکونی سنتی، به ویژه در گونه مسکونی درونگرا نقش بسزایی دارند. این پژوهش با بهره گیری از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و با روش تحلیلی- استنتاجی به دنبال بررسی نقش و کارکردهای فضاهای باز و به طور ویژه حیاط مرکزی در مسکن سنتی درونگرای ایران و تاثیر آن در دستیابی به انعطاف پذیری است. سوال اصلی این پژوهش این است که چگونه فضاهای باز در مسکن سنتی بر انعطاف پذیری مسکن از جنبه های مختلف تاثیرگذار بوده اند بررسی های انجام شده در این تحقیق بیانگر این است که نحوه ساماندهی فضاهای باز و نقش کلیدی حیاط مرکزی در شکل دادن به پیکره بندی خانه های سنتی زمینه را برای دستیابی به انعطاف پذیری از جنبه های عملکردی، فضایی و ساختاری فراهم کرده است.
Keywords:
Authors
یاسمن هاشمی قوچانی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد،
اکرم حسینی
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد