نقش فضای نرم در طراحی شهردوستدارکودک و تاثیر آن بر بازی و روان کودکان با استفاده از مدل (swot) (مطالعه موردی: شهرستان تنکابن)

در جهان معاصر رشد شهری و افزایش جمعیت و انبوه سازی ها باعث شده تا کودک در محیط انسان ساخت و به دور از محیط طبیعی متولد شود و رشد کند. شهر دوستدار کودک به دنبال اعطای حق شهروندی به کودکان، توسعه آگاه ، بالا بردن مشارکت جمع ، کم کردن میزان خشونت علی کودکان، توجه به موضوعات زیست محیط و ... است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش توصیف - تحلیل می باشد. حجم نمون آماری نیز با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و در نظر گرفتن تعداد جامعه آماری تعیین شده است که بر این اساس 159 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و نمونه ها بر حسب تعداد معلمان سه مقطع چهارم، پنجم و ششم در بین مدارس ابتدای تقسیم شد. در جمع آوری داده های پژوهش نیز از دو روش کتابخانه ای و میدانی و پرسشنامه استفاده گردید. تحلیل داده ها نیز با استفاده از مدل (swot) و رگرسیون چند متغیره و نرم افزار (SPSS 20) انجام گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد فضای نرم و مولفه های آن (کنجکاوی، انگیزه و تعامل ) و شهر دوستدار کودک و مولفه های آن (مسئولیت پذیری، امنیت، آگاه اجتماع و مشارکت) با بازی و روان کودکان در بین کودکان مدارس ابتدای شهرستان تنکابن رابطه دارد. و براساس مدل سوات شهر دوستدار کودک در بهترین وضع ممکن است و به عنوان یک راهبرد تهاجم -رقابت محسوب می شود و می تواند با استفاده از توانایی ها یا نقاط قوت داخل و بهره برداری از فرصت های خارج ، نقاط ضعف داخلی را برطرف نموده و از تهدیدات خارج پرهیز نماید.

Keywords:

فضای نرم , شهردوستدارکودک , بازی , روان کودکان , مدل (SWOT)