بررسی روند احیا اقامتگاه علی اکبر کلبادی بارویکرد دوران قاجار

نیاز انسان به گردشگری و سیر و سلوک بر روی زمین امری انکارناپذیر است و معماری به شدت در راستای تحقق این امر اجتناب ناپذیر موثر می باشد. از آنجایی که تعداد اقامتگاه های توریستی که امکانات رفاهی آنها کافی و مناسب گردشگران باشد در ایران محدود است، پژوهش پیش رو به تحقیق در راستای بررسی یک اقامتگاه مناسب با کلیه ی امکانات رفاهی در بافت قدیمی شهر ساری پرداخته است. در این مقاله قرار است اقامتگاهی در شهر ساری و درمحله تاریخی آب انبار نو، به باززنده سازی خانه ی تاریخی علی کلبادی بپردازد و آن را به یک اقامتگاه، جهت اقامت گردشگران داخلی و خارجی مبدل سازد که این مساله باعث احیاء عمارت علی اکبر کلبادی نیز خواهد شد. رویکرد این پژوهش معماری دوران قاجار است، چرا که معماری این دوران از غنای زیادی برخوردار است و نیز همچنین عمارت علی اکبر کلبادی و اکثر عمارت های تاریخی محله آب انبار نو در دوران قاجار ساخته شده اند. امید است که این پژوهش در راستای حفظ این میراث تاریخی و همچنین توسعه ی گردشگری و در نهایت شکوفایی اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و تاریخی در ایران و شهر ساری موثر واقع شود.

Keywords:

اقامتگاه , عمارت علی اکبر کلبادی , توسعه گردشگری , احیاء و باززنده سازی توریستی