بازشناسی نقش کنترل انرژی بر مبنای الگوی رشد هوشمند شهری در ارتقا کیفیت محیط زیست

گسترش سریع شهرها، اکثر کشورهای جهان را با مشکلات متعددی مواجه ساخته است . به طوری که نه تنها سیاست های شهرسازی بلکه مسایل اقتصادی - اجتماعی و زیست محیطی بسیاری از مناطق شهری تحت تاثیر این پدیده قرار گرفته اند. هر چند افزایش جمعیت علت اولیه ی گسترش سریع شهرها محسوب می شود، لیکن پراکندگی نامعقول آن اثرات نامطلوبی بر محیط طبیعی وفرهنگی جوامع می گذارد. تلاش های زیادی برای برطرف ساختن اثرات منفی گسترش پر اکنده شهرها به عمل آمده که عمده ترین آنها راهبرد رشد هوشمند به عنوان یکی از راهکارهای مقابله با پراکندگی توسعه شهری است که در واقع رشد هوشمند جایگزینی برای پراکندگی محسوب میشود. از طرفی امروزه توجه به کنترل مصرف انرژی در مقیاسهای متفاوت از اهمیت ویژهای برخوردار بوده و نگاه جامع تر به برنامه ریزی شهری میتواند در راه رسیدن به این هدف بسیار موثر باشد که به منظور دستیابی به نتیجه مناسب، ضرورت دارد مشکلات و نقاط ضعف بهینه سازی مصرف انرژی مورد ارزیابی قرار گیرد. رهیافت کارایی انرژی از جمله ابعاد اصلی پنجگانه توسعه پایدار به شمار می آید که با هدف کاهش رشد تقاضای انرژی، تقلیل قابل توجه مصرف سوخت های فسیلی و به دنبال آن، افزایش عرضه انرژی سالم همراه است. برخی از کشورهای جهان در دهه های اخیر رشد فزاینده ای در مصرف انرژی (به ویژه سوخت فسیلی) تجربه کرده است که موجب اعمال فشاری مضاعف برروی محیط زیست شهری شده باعث مشکلاتی ازجمله ترافیک سنگین، آلودگی صوتی ،آلودگی هوا، عدم ارائه امکانات و تسهیلات مناسب برای شهروندان و به ویژه گرمایش زمین شده است که در صورت عدم جلوگیری اثرات سنگینی را در پی خواهد داشت. در مقاله حاضر سعی بر آن شده است که پس از بررسی ابعاد و شاخصه های اصلی رشد هوشمند در فضاهای شهری،نحوه تاثیر آن بر اساس کنترل انرژی در کاهش آلودگی های وارده و ارتقا کیفیت محیط زیست پرداخته شود. پژوهش حاضر از نوع تحقیق کاربردی بوده، روش گردآوری داده ها بر پایه مطالعات کتابخانه ای و منابع مرجع می باشد.

Keywords:

رشد هوشمند , کنترل انرژی , محیط زیست , آلودگی محیط زیست , گرمایش زمین