تبیین جایگاه شورایاری ها در نظام مشارکتی مدیریت شهری

نظریه های نوین مدیریت شهری بر تمرکززدایی، محله محوری و ظرفیت سازی نهادی و سازماندهی اجتماعات محلی تاکید دارند. مدیریت در سطح محله، حلقه پیوند شهروندان و مدیریت شهری است و مدیریت در این سطح است که بسترگشای همیاری تمامی کنشگران شده و فرهنگ سازی اداره مردمسالارانه تحقق می یابد. شورایاری ها از مصادیق دموکراسی است. شورایاری، رسمی ترین و بزرگترین انجمن محله است. انجمنی غیر دولتی، نهادی غیر متمرکز، غیر سیاسی، داوطلبانه، مشارکتی و خود گردان هستند. مهمترین عوامل و بسترهای ایجاد شورایاری محلات شامل بسترهای فرهنگی و اجتماعی، روحیه کار گروهی و خرد جمعی، مسئولیت پذیری شهروندان، عضویت شهروندان در نهادهای اجتماعی، نظام مدیریت شهری مشارکتی و تفویض اختیارات به شهروندان از سوی مدیران و اعتمادسازی میباشند. فعالیت شهروندان در تشکلها و نهادهای مردمی پایین است و مشارکت مردمی سازماندهی نشده است. فقدان جامعه مدنی و میزان ارتباط مدیریت شهری با مردم، بی اعتمادی، نبود آگاهی و مطالبه گری، نظام اقتدارگراینه، متمرکزگرا و آمرانه و بسته بودن تشکیلات مدیریت شهری برای مشارکت محلی بیشترین اوزان را در موانع راه انداز نهاد شورای محله به خود اختصاص دادهاند. باید یقین بدانیم که جهان بر پایه مشارکت می چرخد و مدیریت شهری راهی جز تن دادن به مدار مشارکت ندارد.

Keywords:

مدیریت شهری , شورایاری , محله محوری , تمرکززدایی , ظرفیت سازی نهادی , مشارکت شهروندان