تعریف پروژه های متناسب با نظریه توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی در بخش مرکزی شهر تهران

باتوجه به گسترش روزافزون تعداد سفرهای درونشهری و اثرات سوء توسعه خودرومدار و کارکردگرایانه دو موضوع توسعه حمل و نقل عمومی و افزایش انطباق بین برنامه ریزی حمل و نقل و کاربری زمین مورد توجه برنامه ریزان شهری قرار گرفته است که این دو موضوع پایه های اساسی نظریه توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی را تشکیل می دهند. هدف از این پژوهش تعریف زمینه هایی برای به کارگیری رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی در مناطق 11 و 12 است. بدین منظور با استفاده از روش های میدانی و همچنین استفاده از لایه های GIS محدوده مورد مطالعه تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد که این محدوده قابلیت تعریف پروژه های مختلف TOD شامل انواع پروژه های مسکن کم درآمدها، باززنده سازی محلات، ساماندهی بازارهای تخصصی محدوده، انواع پروژه های توسعه مبتنی بر رویکردهای حمل و نقلی در خطوط BRT ، باز زنده سازی فضاهای شهری ازجمله میدان حسنآباد، میدان توپخانه با جذب مسافر بیشتر و پیاده مداری فضاهای اطراف، باز زنده سازی دروازه های قدیمی با توجه به مفهوم TOD و نقش دروازهای ایستگاه های مترو، انواع پروژه های حمل و نقل محلات در مکان های خارج از حوزه 600 متری ایستگاه های مترو و BRT از جمله اراضی اطراف خیابان 17 شهریور، باز زنده سازی محورها و میادین تاریخی مانند میدان محمدیه (مترو مولوی)، چهار راه مخبرالدوله (مترو سعدی)، محور خیام (حدفاصل ایستگاه های مولوی، خیام و 15 خرداد)، محور سعدی (حدفاصل ایستگاه های توپخانه، سعدی و دروازه دولت)، توسعه کاربری های شهری و فراشهری در مکان های تحت تاثیر از چند ایستگاه (محدوده قرار گرفته بین ایستگاه های توپخانه، ملت، بهارستان و سعدی) را دارا می باشد.

Keywords:

توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی , مناطق 11 و 12 تهران , مترو , سامانه اتوبوس تندرو