روابط متقابل گیاهان و زنبور عسل

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 12,462

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

APHQ01_033

تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1398

Abstract:

زنبورها وگلهارابطه همزیستی پیچیده و سودمندی با یکدیگر دارند. در یک رابطه همزیستی بین زنبورها و گلها، هر دو گروه از این رابطه سود میبرند. نه تنها زنبورها و گلها بلکه موجودات دیگری نیز از رابطه آنها منفعت کسب میکنند. زنبورها برای به دست آوردن غذا به گلها احتیاج دارند و گلها نیز برای گردهافشانی از زنبورها بهره میبرند. آنها در زنده ماندن و تولیدمثل به یکدیگر کمک میکنند. اکثر گیاهان برای بقاء، نیازمند به زنبورها هستند و زنبورها نیز برای بقاء، خواسته یا ناخواسته در محیطی مملو از عوامل سازگار و ناسازگار، جلب گیاهان شده و این چنین، روابط اکولوژیک شکل میگیرد. اما این روابط اغلب ساده نبوده، به طرق مختلف برقرار میشود و عوامل اکولوژیک نیز تنها به گیاهان و زنبورها بسنده نمیگردد. در این بررسی سعی شده است به عملکرد متقابل گیاهان و زنبورها در به کارگیری شیوه ها و چگونگی حفظ روابط اکولوژیک در ابعاد و شرایط مختلف و نیز عوامل بر هم زننده آن بپردازیم. در این ارتباط، مورفولوژی و فیزیولوژی گل و فیزیولوژی و خصوصیات رفتاری زنبورها اهمیت زیادتری پیدا میکند. زیبایی طبیعت نیز بسته به وجود همین روابط تنگاتنگ و زنجیروار میان موجودات آن است. اما از میان صفات مورفولوژیک گل به نظر میرسد رنگ ها و طرح ها اهمیت بیشتری دارند، تا حدی که زنبورها قبل از تغییر رنگ گلها به سراغشان میروند. از صفات فیزیولوژیک گل؛ ترکیبات و حجم یا تراکم شهد و گرده، جایگاه خاص و مهمتری دارد. با وجودی که سن گل یکی از دلایل جذب زنبورعسل است اما تراکم شهد و گرده برای زنبور مهمتر از سن و طرح گل است.

Authors

فرزانه بختیاری

گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

مینا امانی

دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز

محسن سبزی نوجه ده

دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز