علی زنگی - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

دریا و اراضی ساحلی، در حفظ و استمرار حیات بشر و محیط زیست نقش اساسی بر عهده دارد. همچنین منابع دریایی به دلیل گستردگی و پیوندهای قوی با سایر بخشهای اقتصادی به عنوان موتور محرک رشد اقتصادی عمل مینماید. بنابراین حمایت از آنها به منزله حمایت از حیات و بقای بشر است، از این رو بایستی در جهت حفظ کاربری آنها و جلوگیری از تعرض و تغییر کاربری آنها توسط مالکان و متصرفان آنها تلاش نمود، آنها را به شیوه های مختلف مورد حمایت جدی قرارداد، تا از این طریق بتوان تا حدود زیادی در امر پیشگیری از تعرض و تغییر غیرمجاز کاربری موفقیت بدست آورد. تعرض و تغییر غیرمجاز کاربری اراضی ساحلی، تا میزان زیادی نتیجه بهره برداری نادرست و بی توجهی به آنها است. ازجمله راهکارهای حقوقی مقابله با این پدیده که برای مرتکب این بزه در نظر گرفته شده است، کیفر قلع و قمع بنا و جزای نقدی است که اعمال این مجازات تا حدودی نقش بازدارنده در تغییر کاربری غیرمجاز ایفا نموده است اما کافی نیست، زیرا مجازات مذکور که در ماده ی 3 قانون اصلاح قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها مصوب 1385 مطرحشده از قدرت بازدارندگی زیادی برخوردار نمی باشد. همچنین ابهامات موجود در قانون مذکور منجر به برداشت ها و تفاسیر ناصحیح از آن شده است. بنابراین ضرورت مقابله با اینگونه تعرضات و تغییر غیر مجاز کاربری اراضی به شدت احساس میگردد که دولتها برای مقابله با آنها میبایست از راهکارهای غیرکیفری از جمله اقدامات غیرحقوقی نظیر اطلاع رسانی و فرهنگسازی استفاده نموده است که در این مقاله به آنها می پردازیم.

پیشگیری، تعرضات، اراضی ساحلی، تغییر غیرمجاز کاربری