علی خسروانی زاده - گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل
محمد سوداگر - گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
عبدالعلی راهداری - گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل

ماهیان خاویاری به عنوان گونه های با ارزشی که در دریای خزر زندگی میکنند در سالهای اخیر تحت تاثیر عواملی نظیر صید بی-رویه، افزایش آلودگیها و از بین رفتن مکانهای تخمریزی و غیره بشدت در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند. پرورش این ماهیان در مزارع پرورشی به عنوان راهکاری مناسب جهت کاهش فشار صید از دریا و نیز تامین نیاز بازار به خوبی گسترش یافته است. در پرورش ماهیان خاویاری نیز مانند بسیاری دیگر از گونه های پرورشی غذا بیشترین هزینه تولید را دربر دارد. در سالهای اخیر استفاده از آنزیمهای مکمل غذایی با هدف افزایش راندمان غذا، کاهش هزینه تولید، تجزیه مواد ضد مغذی جیره، سلامت تولید و کاهش آلودگی محیط زیست در صنعت آبزیپروری رواج یافته است. استفاده از این مکمل های آنزیمی از طریق وسعت بخشیدن به دامنه مواد اولیه جیره، کاهش دفع مواد مغذی و حفظ عملکرد جیره های با کیفیت پایین، ضمن بهبود رشد، صرفه جویی اقتصادی را به همراه دارد و با کاهش هزینه های تولید زمینه افزایش سرمایه گذاری در این صنعت و توسعه روزافزون پرورش ماهیان خاویاری را فراهم میکند. استفاده از آنزیمهایی نظیر تریپسین، تریپسین پوششدار، کمین، فیتاز، ناتوزایم پلاس در جیره غذایی ماهیان خاویاری اثرات مثبت را به همراه داشته که در این مقاله به بررسی مطالعات صورت گرفته در این زمینه پرداخته میشود.

ماهیان خاویاری، آنزیم مکمل، تغذیه جیره.