سعید شربتی - هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده شیلات و محیط زیست

با ادامه روند کاهش سطح آب در آینده در دریای کاسپی، انسداد تنها راه ارتباطی خلیج گرگان با دریای مادری در ناحیه چاپاقلی میسر خواهد بود. بر این پایه یافتن راه حلی برای ارتباطدهی خلیج با دریای کاسپی از طریق احداث یک کانال جدید میتواند حیات این بوم سازگان را تضمین نماید. مقاله حاضر نسبت به بررسی وضعیت تعویض آب در خلیج گرگان از طریق کانالهای ارتباطی جدید و لایروبی کانال-های قدیم و همچنین نیاز برای عملیات لایروبی تحت سناریوهای کاهشی سطح آب در دریای کاسپی میپردازد. در این تحقیق نسبت به جفت نمودن به هنگام ماژولهای هیدرودینامیک و انتقال-پخش از مدل مایک21 در چهار تراز منفی 27، 27/5، 28/5 و 29/5 متر اقدام گردیده است. نتایج پژوهش نشان داده است که کانالهای گلوگاه و انزان با داشتن کمترین زمان تعویض آب در تمامی ترازهای کاهشی آب در اولویت پژوهش و اجرا قرار دارند. کانالهای اسماعیلسای، آشورآده و خزینی دارای بیشترین زمان تعویض آب بوده و همچنین بیشترین نیاز برای میزان لایروبی را در هر تراز کاهشی در نظر گرفته شده دارا میباشند. نظر به اتصال کانال انزان به عمیقترین بخش خلیج گرگان پیشنهاد میگردد تا کانال مذکور به عنوان کانال اتصال دهنده خلیج گرگان مورد توجه جامعه پژوهشی و مسئولین واقع گردد.

خلیج گرگان، تعویض آب، کاهش سطح آب، کانال، مایک.21