بررسی رفتار گردشگران در اقامتگاه بوم گردی با رویکرد روانشناسی اکولوژیک مطالعه موردی: اقامتگاه بوم گردی کیخسرو در روستای چوپانان شهرستان نایین

رفتار گردشگران بازتابی از فعالیت های عینی و فرآیندهای ادراکی آن ها از زندگی اجتماعی است که با توجه به سن، تجربه،فرهنگ، نگرش ها، ارزش ها، سطح درآمد، شخصیت به صورت فردی در یک محیط عینی متفاوت است. هم چنین، این رفتارها که در قالب قرارگاه های رفتاری به صورت جمعی در محیط طبیعی بروز می یابند، با توجه به مقاصد و نوع و مکان سفر متفاوت می باشند. گردشگرانی که با انگیزه و کسب تجربه به یک منطقه طبیعی - بومی و اقامتگاه های بومگردی سفر می کنند؛ انتظار بر آن دارند که اقامتگاه بوم گردی قابلیت آن را داشته باشد که به نیازهای آن ها به فراخور مکان و زمانی که در آن قرار دارند پاسخی مناسب دهد. حال این پژوهش سعی دارد که وضع موجود قابلیت های اقامتگاه بوم گردی را برای پاسخ دهی به رفتار گردشگران، به صورت مشاهده و مطالعات میدانی بررسی کند و سپس با مطالعات کتابخانه ای - اسنادی راهکارهای لازم را برای خلق فضایی مناسب با رفتار گردشگران ارائه دهد که اطلاعات به دست آمده حاکی از آن است که اقامتگاه های بوم گردی باید برای تامین رفتارهای مطلوب گردشگران برنامه ریزی همه جانبه داشته باشند.

Keywords:

رفتار گردشگران , اقامتگاه بوم گردی , روانشناسی اکولوژیک