بررسی مدیریت بحران بر اساس ایجاد فضای امن در ساختمان ها با رویکردپدافند غیرعامل

فضاهای عمومی و مسکونی در ایران به دلیل شرایط استراتژیک و موقعیت جغرافیایی خاصی که دارند، همواره در معرض انواع خطرات طبیعی و تهدیدات دشمنان بوده است اما علیرغم پشت سرگذاشتن تجربیات ارزنده در این خصوص، بحث معماری و شهرسازی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. ارزیابی ریسک شامل بررسی نوع آسیب پذیری اموال و دارایی ها در مقابل تهدیدات بالفعل برای تعیین درجه ریسک هرکدام از دارایی های مهم است. به همین جهت بررسی و شناخت وضع موجود به عنوان یکی از اصول مقدماتی برنامه ریزی شهری مطرح میباشد. چرا که در صورت عدم آگاهی و احاطه بر شرایط و وضعیت موجود، برنامه ریزی برای آینده با نقصان روبه رو خواهد شد. ازآنجا که هدف این پژوهش مدیریت ریسک در بحران های انسا نساخت با رویکرد پدافند غیرعامل در کلان شهرها است؛ بدین منظور در این مطالعه، با توجه به تهدیدات گذشته و اینکه تهدیدات یکی از عناصر پایدار بشری است، پس از تعیین معیارها و شاخصه ای مورد نظر به ارزیابی و مدیریت ریسک در بحران های انسا ن ساخت با رویکرد پدافند غیرعامل پرداخته شد. در حقیقت ضرورت ا یجاد ف ضاهای ا من و ق ابل دفاع در هر زمان و مکان میتواند چالشی برای معماری ساختمانهای عمومی و مسکونی ب اشد، چرا که ا یجاد ا منیت ب رای ا نسان جزء ن یازهای ا ساسی در زندگی به شمار میرود. روش تحقیق بر مبنای منابع جمع آوری شواهد معتبر در EBDمیباشد بر این اساس طراحی مبتنی بر کارآیی، رویکردی در فرآیند طراحی است، که سعی دربه کارگیری روابط آماری و صریح بین تصمیمات طراحی و درجه مطلوبیت پاسخگویی به نیازها دارد. این تحقیق بر این مبنا است که مبحث 21 مقررات ملی ساختمان به اقدامات غیرمسلحانه ای می پردازد، که به کارگیری آن ها موجب افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، ارتقا پایداری ملی، تداوم فعالیت های ضروری و تسهیل مدیریت بحران در برابر تهدیدات و اقدامات نظامی دشمن است.

Keywords:

مدیریت بحران , فضای امن , پدافند غیرعامل , طراحی معمار