سولماز مظفری - دکترای زبان و ادبیات فارسی، بخش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان
سامان مظفری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی
سمانه پاکیزه - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی

در این جستار پژوهشی سعی بر این است که رمان بوف کور هدایت از دیدگاه فروید، مورد بررسی روان شناسی شخصیت و آسیب شناسی قرار گیرد. ابتدا به شخصیت شناسی رمان پرداخته شد و سپس شخصیت های داستان برمبنای نظریه فروید تحلیل شدند. در ادامه به بررسی نحوه برخورد شخصیت ها با یکدیگر و بروز آسیب روانی پرداخته شد. همچنین نشانه های آسیب روانی (اشاراتی چون عدم لذت، خواب های آشفته و ترس مزمن، خلق پایین، رخوت و کرختی (خستگی مزمن)، کناره گیری از اجتماع، بی اعتمادی و خودکشی) از داستان استخراج شدند و بر مبنای تحلیل نشانه ها نتیجه ی نهایی به دست آمد. نگارندگان بعد از بررسی دقیق و تفصیلی درون مایه ی بوف کور هدایت به این نتیجه دست یافتند که شخصیت راوی در یک حالت عدم تعادل قرار دارد و نشانه های موجود در زندگی واقعی هدایت و آنچه در بوف کور بیان کرده حاکی از افسردگی دارند که خودکشی او مویداین مطلب است.

بوف کور، صادق هدایت، شخصیت شناسی، آسیب شناسی، خودکشی