عبداله حسن زاده قورت تپه - بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
سمیه هوشیار - دانشجوی دوره دکتری گروه زیست شناسی دانشکده علوم دانشگاه ارومیه،
مهناز زاهد منش - کارشناس ارشد سازمان تعاون روستایی استان آذربایجان غربی

طولانی بودن دوره های خشک و بدون بارندگی، بالا بودن میزان تبخیر، عدم تکامل خاک ها، وجود فرسایش های تشدید شونده بادی و آبی، تمرکز املاح گچ، آهک، نمک طعام و سایر املاح محدود کننده رویش گیاهی، تغییرات شدید دمای هوا در شب و روز، کمبود منابع آب سطحی و زیرزمینی، انباشت رسوبات ناشی از فرسایش مناطق مرتفع در دشتها، وزش بادهای شدید و طوفان های شن از ویژگی های مناطق خشک ایران است. در چنین شرایطی استفاده از گونه های سازگار با زیست اقلیم های خشک، یکی از روش های کارآمد و دیرینه ای است که استفاده از آن در اغلب کشورهای قرار گرفته در مناطق خشک جهان سابقه دارد. تعدادی از گونه های مقاوم به خشکی مناسب برای احیاء مناطق بیابانی و تثبیت شن های روان در ادامه معرفی شدند.

خشکی؛ شن روان، بیابان، گیاه مقاوم