محمدباقر خورشیدی - استادیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
اتابک محمدی - کارشناس ارشد، سازمان جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی
ابوالفضل ناصری - استادیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
سیدعلی موسوی زاده - استادیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
مسعود زابلستانی - استادیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
رضا عادل زاده - استادیار، فیزیولوژی گیاهان زراعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران

در این آزمایش کاشت ردیفی رقم جلی و رقم اسپریت با فاصله کاشت 75 سانتی متر با یک نوار تیپ، و کاشت رقم اسپریت به روش کرتی با آبیاری سنتی (روش مرسوم به عنوان شاهد)) در روستای هروان شهرستان عجب شیر در طی سال 1396 اجرا شد. فاصله بین دو بوته 25 سانتی متر و تاریخ کشت در دهه اول فروردین بود. غده ها در کاشت ردیفی در وسط پشته با دستگاه غده کار مجهز به کودکار کشت شد. زمان آبیاری براساس نیاز گیاه و نوع و مقدار کودها براساس آزمون خاک مصرف شد. از سم پاراکوات به مقدار 3 لیتر در هکتار بعد از کاشت و قبل از سبز شدن بوته های سیب زمینی برای مبارزه با علف های هرز و از سم کنفیدور به مقدار 250 میلی لیتر برای مبارزه با آفت سوسک کلرادو و ناقلین بیمارهای ویروسی استفاده شد. پس از برداشت، عملکرد غده کل و میزان آب مصرفی و باران موثر اندازه گیری شد. پس از برداشت، عملکرد غده کل و میزان آب مصرفی و باران موثر اندازه گیری شد. بیشترین کارایی با بیشتر از 30 کیلوگرم در متر مکعب آب در مزرعه جلی با روش تیپ و کمترین آن با 10,77 کیلوگرم در متر مکعب آب در مزرعه اسپریت سنتی بدست امد. مشاهده می شود که با بکار گیری تیپ در زراعت سیب زمینی حداقل 14 % بر کارایی مصرف آب افزوده شد. با معرفی رقم جدید جلی 6 % دیگر به کارایی مصرف آب اضافه گردید. عملکرد جلی در سیستم تیپ 26 % بیشتر از اسپریت تیپ و 31 % بیشتر از اسپریت با آبیاری سنتی بود. میزان صرفه جویی آب در جلی تیپ با 31 % و اسپریت تیپ حدود 4 % بود. با توجه به بارش 100 میلی متر باران موثر، بهره وری فیزیکی و اقتصادی آب در رقم جلی با تیپ حدود 22 کیلوگرم در متر مکعب و 434 ریال در متر مکعب در هکتار بیشتر از اسپریت تیپ و شاهد بود ( 17,2 کیلوگرم در متر مکعب و 344 ریال در متر مکعب در هکتار به 9 کیلوگرم در متر مکعب و 180 ریال در متر مکعب در هکتار).

کارایی مصرف آب، آرایش کاشت، بهره وری