سهراب عسگری - استادیار رشته جغرافیا دانشگاه پیام نور
معصومه هداوند
ماهره کوهنورد

هر کشور برای بقاء خود به انواع سرمایه نیازمند است که سرمایه اجتماعی یکی از ارزشمندترین آنهاست. آنچه پیدایش این سرمایه و عملکرد موفق آن در عرصه های مختلف را باعث می شود، وجود اعتماد است. اعتماد در هر کشوری در سایه عملکرد مناسب و موفق حکومت و دولت در انجام وظایف خود در جهت دستیابی به توسعه و ایجاد رفاه و برقراری عدالت پدید می آید و دوام آن نیز به دوام موفقیت حکومت و دولت بستگی دارد. هر حکومت و یا دولتی که در انجام وظایف خود کوتاهی بکند و یا موفق نگردد در حالی که انتظار موفقیت میرفت، زمینه بی اعتمادی فراهم می شود. در طی سال های اخیر سرمایه اجتماعی در کشورمان کاهش یافته است. کاهش سرمایه اجتماعی کاهش اثرگذاری آن را در پی داشته است. پیدایش دو بحران طبیعی سیل و اقتصادی ارز و طلا نشان داد که میزان سرمایه اجتماعی در کشور پایین و اندازه اثربخشی آن کم است. با وجود تلاش دولت در رفع مشکلات برخاسته از این دو بحران، بیشتر شهروندان مسیری خلاف مسیر پیشنهادی دولت را انتخاب کردند. در بحران سیل مردم، هنرمندان، ورزشکاران، افراد با نفوذ، سازمان های مردم نهاد و... کمک های جمع آوری شده را مستقیم به دست مردم رساندند. بحران دلار و ارز البته بیشتر نشان داد که سرمایه اجتماعی بطور کلی در کشور وجود ندارد و بی اثر است . این مقاله تحلیلی تلاش می کند با شیوه پژوهش کتابخانه با طرح این موضوع رابطه سرمایه اجتماعی و بحران های طبیعی و اجتماعی به علل پیدایش آنها بپردازد.

سرمایه اجتماعی، اعتماد، بحران، سیل، دلار