معصومه مقیمی - کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
امیر خذری

سرمایه اجتماعی در شبکه ها و روابط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی به عنوان جایگزین شاخص امنیت، موضوعی است که در دهه های اخیر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. شناسایی وضعیت فعلی استان ها از نظر میزان سرمایه اجتماعی می تواند کمک بسیاری به سیاست گذاری صحیح و مطلوب در حوزه سرمایه اجتماعی و به تبع آن توسعه پایدار کند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی بوده، داده های آن به روش اسنادی (سال 96 ) جمع آوری شده است. جامعه ی آماری مقاله، 31 استان کشور ایران است که بر اساس 4 شاخص سرمایه اجتماعی (مشارکت، اعتماد، صداقت و عدم انحرافات اجتماعی) و با استفاده از نرمافزار Microsoft Office Excel رتبه بندی شده اند. لذا ابتدا با استفاده از روش آنتروپی، وزن شاخص های موثر استخراج شد. سپس 31 استان با استفاده از روش تاپسیس در هر یک از 4 شاخص رتبه بندی شدند. در آخر نیز با استفاده از روش تاپسیس، میزان سرمایه اجتماعی استان ها بدست آمد. نتایج حاکی از آن است که در شاخص مشارکت، تهران رتبه اول و سیستان و بلوچستان رتبه آخر، در شاخص اعتماد، کردستان رتبه اول و مازندران رتبه آخر، در شاخص صداقت، ایلام رتبه اول و مازندران رتبه آخر و در شاخص عدم انحرافات اجتماعی یزد رتبه اول و قم رتبه آخر را کسب کرده است. در نهایت نیز استان تهران در شاخص کل سرمایه اجتماعی رتبه اول و استان سیستان و بلوچستان رتبه آخر را بدست آورد.

سرمایه اجتماعی، مشارکت، اعتماد، صداقت، انحرافات اجتماعی، روش های تصمیم گیری چند شاخصه