بررسی رابطه سیاست های کمیته امداد امام (ره) و شاخص های توانمندسازی اقتصادی خانوارهای زیرپوشش روستایی مطالعه موردی: ناحیه مرکزی استان گیلان

توانمندسازی یکی از روش های نوین توسعه نیروی انسانی با هدف بهبود عملکرد، افزایش بهره وری، استفاده از ظرفیت های آنان و آماده کردن آنان برای چالش های آتی است. واژه توانمندی سازی به طور کلی به معنای ظرفیت فرد یا گروه برای تعیین امور خود است. این واژه از دهه 1980 در زمینه توسعه رایج شد و طی دو دهه اخیر، به طور گسترده ای در حوزه های مختلف از جمله روان شناسی، مدیریت، آموزش، مطالعات زنان و جامعه شناسی استفاده شده است. در این پژوهش موضوع توانمندسازی اقتصادی خانوارهای روستایی تحت پوشش کمیته امداد امام (ره) در رابطه با سیاست های اصلی این کمیته در ناحیه مرکزی استان گیلان با استفاده از تکنیک پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. لازم به ذکر است در فرایند جمع آوری اطلاعات تعداد 345 مددجو در تکمیل پرسشنامه ها همکاری کردند. براساس نتایج پژوهش، در بین دو شاخص مورد مطالعه در بخش اقتصادی که به صورت کیفی و از طریق طیف لیکرت بررسی شده اند، شاخص سطح معیشت خانوارها با نمره میانگین 2/52 نسبت به شاخص استقلال مالی وضعیت بهتری دارد. در رتبه دوم شاخص سطح استقلال مالی مددجویان با نمره میانگین 2/45 قرار دارد. براساس نتایج پژوهش، در بین چهار سیاست مورد مطالعه، رضایت مندی از سیاست هدایت اعتبارات ناشی از هدفمندسازی یارانه ها به خانوارهای تحت پوشش با نمره میانگین 2/78 در رتبه اول قرار دارد. در رتبه دوم رضایت مندی از سیاست ارائه خدمات بیمه ای با نمره میانگین 2/67 قرار دارد. رضایت مندی از سیاست های تامین و تعمیر مسکن روستایی و پرداخت اعتبارا خرد قرض الحسنه ای نیز به ترتیب با نمره های میانگین 2/61 و 2/53 در رتبه های سوم و چهارم قرار دارند.

Keywords:

کمیته امداد , توسعه روستایی , توانمندسازی , گیلان