چگونگی کارکرد برنامه ریسی شهری در توسعه سبک زندگی رضوی در جامعه

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 289

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCAR01_070

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1398

Abstract:

در شرایط دنیای معاصر و فعلی، با توجه به گستردگی عوامل محرک و نیز شرایط ضد دینی مذهبی به خصوص در ارتباط با امام معصوم (ع)، اتخاذ تصمیم مناسب در مقابله با این محرک ها و نیز استفاده از کلیه نیروها در تمامی مناطق کشور به خصوص در حوزه شهری در راستای گسترش فرهنگ اسلامی و سبک زندگی معصومین (ع) و بخصوص امام رضا (ع) بسیار ضروری می باشد. این پژوهش نیز که یک نوع کاربردی توسعه ای و براساس روش مطالعه توصیفی تحلیلی است به تحلیل عوامل تاثیرگذار برنامه ریزی شهری بر توسعه سبک زندگی اسلامی رضوی در جامعه (مطالعه موردی: شهر اصفهان) پرداخته است. تعداد حجم نمونه برابر با (3500 نفر) در نظر گرفته شده اند. تعداد نمونه برابر 340 نفر براساس فرمول کوکران تعیین شدند. نتایج بیانگر آن بودند که در بررسی اولیه پرسشنامه مدیریت شهری در بحث مشارکت محلی دچار نقصان بوده و یکی از مهم ترین نقاط ضعف در مدیریت شهری اصفهان می باشد. مدیریت شهری باید در کلیه برنامه ها ریزی ها از نظرات متخصصین، صاحب نظران، بخش های خصوصی مختلف و مردم در جهت بالا بردن کیفیت کارها و توسعه شهری به خصوص در امر سبک زندگی اسلامی رضوی استفاده نماید. در بحث معنادار گویه های مورد بررسی، میزان معناداری در کلیه گویه ها به جز گزینه (میزان تمرکز زدایی تصمیم گیری ها و واگذاری اختیارات به مردم و تلاش برنامه ریزی شهری در جهت مشارکت بیشتر مردم در توسعه سبک زندگی اسلامی رضوی شهری) در سطح مناسبی قرار دارند. بنابراین با توجه به میانگین میزان معناداری که کمتر از 0/007 می باشد؛ یعنی 0/005 می توان گفت که تا حدودی و با احتمال اندک بین عوامل برنامه ریزی شهری اصفهان و توسعه سبک زندگی اسلامی رضوی رابطه معناداری وجود دارد.

Authors

ساجده کریمی کندزی

استادیار و هیئت علمی گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، نظنز، ایران