مهناز معینی صالح - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه فردوسی مشهد
اکرم حسینی - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی. دانشگاه فردوسی مشهد

رویکردهای نوین آموزشی که در دهه های اخیر به شکل جدی تری به آنها پرداخته شده نگاهی متفاوت از گذشته را نسبت به آموزش و محیط های آموزشی در دنیا به وجود آورده است. برای پاسخگویی به نیازهای امروز مخاطبان در محیط های یادگیری با ورود به حیطه های مختلف تدریس همچون روش تدریس مغز محور ، روش تدریس شناختی و فراشناختی ، روشهای تدریس ساختگرایی و یادگیری از طریق همیاری و ...... نیازمند ساختاری با دانش روز هستیم که با ارزش ها و اصالت های جامعه نیز انطباق کافی داشته باشد. در این مقاله با معرفی رویکرد شناختی به عنوان یکی از مکاتب مهم و مطرح روانشناسی که انسان را موجودی پردازش کننده اطلاعات و مسئله گشا تلقی می کند و همچنین با معرفی ویژگی های محیطی فضاهای آموزشی و سیاست های بیان شده در این رویکرد با هدف بررسی تاثیر پذیری از یکدیگر و ارتقائ سطح علمی و عملی دانش آموزان در مباحث نوین آموزشی از جمله آموزش شناختی می پردازد. سوال مطرح شده در اینجا این است که معماری محیط های یادگیری چگونه می تواند روابط معناداری در رویکردهای نوین آموزشی از جمله رویکرد شناختیبه وجود آورد روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی تطبیقی بوده است، در نهایت شاخصه های معماری و محیطی رویکرد مطرح شده، مطالعه و بررسی گشته و با بیان اطلاعات به دست آمده پیشنهاداتی در راستای تحقق اهداف آموزش شناختی ذکر شده است.

معماری، محیط های یادگیری، شناخت، رویکرد شناختی