محسن یوسفی - دانشجوی دکتری سازه، گروه مهندسی عمران،واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران،
یحیی نصیرا - استادیار گروه مهندسی عمران، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
علی قمری - استادیار گروه مهندسی عمران، واحد دره شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، دره شهر، ایران

مقاوم سازی ساختمان های موجود و یا طراحی ساختمان های مقاوم در برابر زلزله یکی از مسائل مطرح در کشورهای مستعد زلزله می باشد.به کارگیری میراگرهای فلزی به عنوان یک سیستم مستهلک کننده انرژی،یک روش قابل قبولی برای کنترل خرابی سازه ها و بهبود عملکرد لرزه ای آنها می باشد.این سیستم ها ی جاذب انرژی با تغییر شکل قطعات فلزی به کار رفته در آنها و در نتیجه ورود آنها به ناحیه پلاستیک و ایجاد تغییر شکل های زیاد، با افزایش میرایی سازه ،انرژی ورودی زلزله را مستهلک می نمایند. درسازه هایی که در آنها از میراگر استفاده شده است وجود میراگر سبب می شود که انرژی دریافتی سایر اعضای سازه کاهش یافته و تغییر شکل زیادی در آنها ایجاد نشود، به عبارتی قبل از اینکه مهاربند فشاری کمانش کند میراگر تسلیم شده و منجربه افزایش شکل پذیری سیستم میگردد . در میان انواع میراگرها یکی از موثرترین و اقتصادی ترین ابزارها برای جذب انرژی ورودی زلزله به سازه میراگر های فلزی تسلیمی مثلثی شکل ( TADAS) است. این میراگرها بیشتر در سیستم بادبندی به کار میروند و قابلیت جذب انرژی زیاد تحت رفتار هیسترزیس را دارند. این میراگرها طوری در سازه جاسازی می شوند که در اثر جابه جایی نسبی ناشی از بار جانبی تحت تغییرشکل قرار گیرند. دراین مقاله مروری به بررسی مطالعات و پژوهش های انجام گرفته برروی این سیستم طی دهه های اخیر خواهیم پرداخت و ضمن ارزیابی وضع موجود ،برخی خلا های تحقیقاتی برای مطالعات آتی را شناسایی و مورد بحث قرار خواهیم داد.

سیستم های جذب انرژی، میراگرهای تسلیمی، میراگرهای هیسترزیس، میراگرهای ADAS ,TADAS