مقایسه ساختمان فعل در تاریخ سیستان و تاریخ بیهقی

زبان، پدیدهای اجتماعی است و نمیتواند صورت ثابت و واحدی داشته باشد و همواره به تبع دگرگونی و تحولات اجتماعی،دستخوش تغییرات میشود، در هر دوره از تاریخ ویژگی هایی پیدا میکرده که شکل آن را از زبان دوره ی پیش متمایز می کند.از این رو، می توان در بررسی تاریخی هر زبان، مسیر تحولات آن را از کهن ترین صورت دنبال کرد و تغییرات و قوانین حاکم برآن را در طول تاریخ در همه اجزای آن از جمله نوع کلمه تعیین نمود.زبان به دلیل ماهیت تحولپذیرش هرگز ایستا نیست و به همین دلیل، کاوش در آن ایستایی نمی شناسد. اگر پویایی را ویژگیدایمی زبان بدانیم مطالعه در قوانین آن نیز باید دایمی باشد.موضوع این تحقیق بررسی ساختار افعال واژگانی تاریخ بیهقی و تاریخ سیستان است و به بررسی ساختمان فعل ها (ساده،مرکب، پیشوندی، پیشوندی مرکب) در این آثارمی پردازد. عناصری که ساختمان را تشکیل می دهند عبارت اند از پیشوند وعامل سببی و نیز معانی و نقش پیشوندهای به کار رفته در فعل و همکردهای فعلی به کار رفته در فعل مرکب ؛ هدف اینتحقیق داشتن مجموعه ی فعل ها با مطالعه نظرهای دستورنویسان مختلف و شناخت اهمیت ادبی و دستوری کتاب تاریخبیهقی و تاریخ سیستان در کاربرد انواع ساختمان فعل از جمله فعل مرکب و پیشوندی است.

Keywords:

تاریخ سیستان , تاریخ بیهقی , ساختمان فعل