اثر پرتوایکس بر میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی Papaver rhoeas L.

به منظور مطالعه تاثیر دوزهای مختلف پرتوایکس بر میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه Papaver rhoeas L. آزمایشی در گلخانه پلاستیکی بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام پذیرفت. این آزمایش به صورت کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. بذرهای خشک گیاه با دوزهای 10، 50، 100، 200 و 300 گری پرتودهی شده و بذرهای پرتو ندیده به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تاثیر دوزهای مختلف بر میزان ترکیبات موردمطالعه تاثیر معنی دار داشته است. بیشترین میزان فنل مربوط به تیمار 100 گری و بیشترین میزان فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به تیمار 200 گری و کمترین میزان فنل در تیمار 300 گری و کمترین میزان فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی در تیمار شاهد به دست آمدند. به طورکلی نتایج نشان داد با توجه به افزایش میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی، گیاه توانایی لازم جهت مقابله با استرس اکسیداتیو حاصل از پرتوایکس به دست آورده است.

Keywords:

پرتوایکس , فعالیت آنتی اکسیدانی , فلاونوئید , فنل , Papaver rhoeas L.