فریدون شمس علیئی - دانشیار دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، ایران، تهران
لیلا حیدری - کارشناس ارشد مهندسی فناوری اطلاعات، دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، ایران، تهران
محمود نشاطی - استادیار دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی، ایران، تهران

یکی از معیارهای سنجش کارایی فرایند، زمان فرایند است. بدین منظور لازم است زمان فعالیت های فرایند را اندازه گیری نموده و با توجه به میزان حساسیت و دقتی که لازم است برای انجام آن صرف گردد، بهبود زمان فرایند انجام پذیرد. روش هایی که برای تخمین زمان فعالیت وجود دارد معمولا بر پایه نظرات کارشناسی یا تجربه های پیشین است. اما علم فرایند کاوی زمان واقعی اجرای فعالیت های یک فرایند را از نگاره رویداد آن استخراج نموده و بدین ترتیب امکان بهبود زمان فرایند را با کمک تکنیک های موجود، فراهم می نماید. در بهبود زمان فرایند، لازم است به میزان حساسیت و دقتی که کاربر باید صرف نماید توجه نمود. به عنوان مثال در فرایند تشخیص اطلاعات بیومتریک افراد برای جرم شناسی ضروری است که کاربر حداکثر دقت را صرف نماید. زیرا یک تشخیص اشتباه می تواند به قیمت جان یک انسان بی گناه تمام شود. بنابراین بهبود زمان فرایند همیشه با کاهش زمان اجرای فاریند توادم نیست، بلکه یافتن زمان مطلوب برای اجرای صحیح فرایند است. این مقاله پس از بررسی روش های پیشین محاسبه زمان یک فعالیت، تکنیک های فرایندکاوی را به عنوان رویکرد جدیدی که بر اساس زمان واقعی انجام فعالیت های یک فرایند، امکان ارتقاء هوشمندانه زمان اجرای فرایند را فراهم می کند، معرفی می نماید. بدین منظور طی یک مطالعه مرودی، میانگین زمان اجرای فعالیت های یک فرایند با تکنیک های فرایندکاوی از نگاره رویداد آن استخراج شد. سپس با مطالعه تطبیقی و نظر خبرگان اصلاحاتی روی فرایند اعمال شد. نتایج حاصله نشان دهنده کوتاهتر شدن زمان فرایند است.

فرایند کاوی، زمان فرایند، مدیریت زمان فرایند، بهبود زمان فرایند