اثرات بالقوه آموزش نقاشی در مدارس بر دانش آموزان

از نقش تربیتی هنر می توان به سهولت یادگیری و ایجاد شرایطی برای تغییرات مطلوب در ابعاد مختلف شخصیت و رفتارهای انسان اشاره کرد. از جمله مهمترین شاخه های هنردرمانی، نقاشی درمانی است. نقاشی عبارت است از ترسیم خود انگیخته تصاویر که فرصت هایی برای ارتقاط و بیان غیرکلامی فراهم می کند. هدف مطالعه مروری حاضر بررسی اثرات بالقوه آموزش نقاشی در مدارس بر دانش آموزان بوده است. مطالعه حاضر از نوع مطالعات مروری می باشد. برای جمع آوری اطلاعات اقدام به جستجو در پایگاه های اطلاعات علمی داخلی و خارجی نموده و از کلمات کلیدی همچون نقاشی، آموزش، دانش آموزان، مدارس، خلاقیت، عملکرد تحصیلی استفاده گردید. در پایان مطالعات ایرانی و خارجی مرتبط با موضوع گردآوری شده با عنایت به نتایج حاصل از مطالعه حاضر که خود مبتنی بر مفاهیم و تجربیات بدست آمده از مطالعات دیگر می باشد می توان اینگونه نتیجه گیری کرد آموزش نقاشی در مدارس تنها به عنوان یک تفریح و دوری از فضای کسالت بار درس و مدرسه مطرح نمی باشد و می تواند در راستای ایجاد انگیزه، بهبود خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز مطرح باشد. همچنین چنانچه درس هنر و الی الخصوص هنر نقاشی بخوبی در مدارس اجرا گردد و استعداد دانش آموزان رصد گردد می تواند استعدادهای بالقوه فراوانی را که دارای توانایی نقاشی مناسبی هستند را شناسایی نمود و استعداد این افراد را هدفمند نمود.

Keywords:

نقاشی , دانش آموزان , مدارس , پیشرفت تحصیلی , خلاقیت