اعظم ترکان - کارشناس ارشد پژوهش هنر دانشگاه علم و هنر وابسته به جهاد دانشگاهی
نصراله تسلیمی - عضو هیئت علمی دانشگاه علم و هنر یزد
جواد آقاجانی - عضو هیئت علمی دانشگاه علم و هنر یزد

هنر ملیله سازی یکی از مهمترین شاخه های هنر فلز کاری و جزء جداناشدنی هنرهای صنایع دستی کشور ایارن و معرف فرهنگ، هویت ملی و ارزش های جمعی ایرانی اسلامی است. هدف از این پژوهش بررسی استانداردهای مهارت آموزش ملیله سازی با نقره و فلز است. روش تحقیق از نظر ماهیت توصیفی و تحلیلی و از حیث هدف کاربردی است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. روش تجزیه و تحلیل به صورت کیفی و بر اساس استانداردهای مهارتی فنی و حرفه ای و تاثیر و تاثر آنها در قالب یک الگوی کلی می باشد. پژوهش حاضر نشان داد شیوه های آموزشی ملیله سازی در زنجان و اصفهان دارای وجه تمایزات و تشابهاتی است، منجمله در مراحل آماده سازی ملیله و ساخت شیء ملیله که در زنجان به دو روش تخت و قالب سه بعدی صورت می پذیرد در حالی که در اصفهان فقط از روش تخت استفاده می کنند که در نتیجه بعضی از موارد، ابزارها و وسایل مورد استفاده نیز تغییر می کنند. همچنین در زنجان به نسبت اصفهان، از شبکه های ظریف تری استفاده می شود و این سبب شده طرح های داخلی نیز کوچکتر شوند، ولی در پایان با چیدن ریزنقش های ملیله، تفاوت چندانی بین این دو نمی توان قایل شد. البته ریز نقش های ملیله اصفهان و زنجان نیز در مواردی با هم تفاوت دارند اما در بعضی از طرح ها نفوذ این دو شهر به هم کاملا مشهود است. همچنین استانداردهای کارگاه ملیله سازی شامل فضای کارگاه برای حداقل هر نفر 1 متر مربع، دارای نور طبیعی، برق، آب و گاز و تهویه مناسبف کف کارگاه سرامیک یا موزائیک، دیوار گچکاری شده، نورگیر مناسب و نورپردازی مطلوب، منجر به سیستم آبرسانی، فاضلاب و اطفاء حریق است.

ملیله سازی، استاندارد سازی، مهارت آموزشی