مقایسه خودتنظیمی هیجانی در افراد عادی و افراد با افکار خودکشی مراجعه کننده به اورژانس مسمومین بیمارستان خورشید اصفهان

مقدمه خود تنظیمی هیجانی به عنوان مکانیسمی کارامد برای تبیین بسیاری از پدیده های روانشناختی شناخته شده است.در اینمیان خود کشی یکی از پدیده های مهم روان شناختی است که رابطه ی آن با خود تنظیمی هیجانی به طور کافی مورد مطالعهقرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر مقایسه خود تنظیمی هیجانی در افراد عادی و افراد با افکار خودکشی مراجعه کننده بهاورژانس مسمومین بیمارستان خورشید اصفهان می باشد.روش کار این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که در سال 1398 و با جامعه ی آماری مراجعه کننده گان به بخشاورژانس مسمومین بیمارستان خورشید اصفهان انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 200 نفر (100 نفر برای هر گروه) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه خود تنظیمی هیجانی هافمنبود. یافته های مطالعه حاضر با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های توصیفی و تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره موردتجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها میانگین امتیاز خود تنظیمی هیجانی در گروه افراد عادی برابر 1818±6314 و در گروه افراد با افکار خودکشی برابر4166±1679 بود. نتایج آزمون آنالیز واریانس چند متغیره نشان داد که حداقل در یکی از زیر مقیاس های خود تنظیمیهیجانی (شامل مدل اجتماعی، تسکین خود، چشم انداز صحبت، و اثر مثبت فزاینده) و امتیاز کل خودتنظیمی هیجانی اختلافمعنادار بین دو گروه افراد عادی و افراد با افکار خودکشی وجود دارد (F=22009, P0001, η2=0312). در مقایسهجداگانه هر یک از زیر مقیاس های خود تنظیمی طبق نتایج آنالیز واریانس تک متغیره بین دو گروه افراد عادی و افراد داری افکارخودکشی تفاوت معناداری داشت (P0001) و میانگین امتیازات در افراد عادی بطور معناداری بیشتر بود.نتیجه گیری این مطالعه نشان داد که میانگین خود تنظیمی هیجانی به طور معنی داری در افراد دارای افکار خودکشی نسبت بهافراد عادی کمتر است. طبق نتایج حاصل از این پژوهش می توان ارتقای مهارت خود تنظیمی هیجانی در افراد را به عنوان یکی ازاستراتژی های پیشگیری از بروز افکار و احساسات مرتبط با خودکشی در افراد مستعد در نظر گرفت.

Keywords:

خود تنظیمی هیجانی , افکار خود کشی , اورژانس مسمومین