تجارب بیماران نیازمند جراحی قلب باز اورژانسی پس از آنژیوگرافی (یک مطالعه پدیدار شناسی)

مقدمه تشخیص و درمان بیماری های عروق کرونر، علاوه بر مطرح نمودن مشکلات جسمی، باعث اختلال قابل توجهی در وضعیتروانی بیماران می شود. این حالت در بیماران نیازمند جراحی قلب باز اورژانسی بیشتر است. این افراد در اولین فرصت باید تحت عملجراحی قلب باز اورژانس قرار گیرند که با چالش های بسیاری مواجه می شوند. لذا هدف این پژوهش، تبین تجارب بیماران نیازمندجراحی قلب باز اورژانس پس از انجام آنژیوگرافی انجام گرفته است.روش این مطالعه ازنوع کیفی می باشد که با رویکرد پدیدار شناسی توصیفی انجام گرفته است. جامعه پژوهش بیماران نیازمندجراحی قلب باز اورژانسی پس از آنژیوگرافی بودند. براین اساس 12 بیمار با شرایط لازم به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف تا زماناشباع اطلاعاتی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه عمیق وبدون ساختار و روش گرداوری داده ها، میدانی بود. جهتتجزیه و تحلیل اطلاعات از روش 7 مرحله ای کلایزی استفاده گردید.یافته ها پس از مصاحبه با شرکت کنندگان و تجزیه و تحلیل داده ها، 190 کد مفهومی اولیه، 34 کدسطح دوم و 18 کدسطح سومبه دست آمد. و نهایت در 7 تم اصلی شامل ترس و اضطراب، ناآگاهی، درخواست حمایت اجتماعی، نارضایتی از تیم درمان، عدماطمینان به خود ، آموزش ناکافی و تقویت گرایش های مذهبی قرار گرفتند و در نهایت تجارب بیماران نیازمند جراحی قلب بازاورژانسی پس از آنژیوگرافی نامگذاری شد.نتیجه گیری یافته های پژوهش نشان دادکه بستری شدن در بیمارستان همیشه با رفع موثر نیازهای درمانی و مراقبتی همراه نیست،لذا این بیماران تنشهای زیاد دیگری را نیز متحمل می شوند که باعث ایجاد حس ترس و تهدید در آن ها می شود. شناسایی اینتهدیدها اصلی ترین مرحله در بهبود کیفیت مراقبت های پرستاری می باشد.

Keywords:

تجارب , جراحی قلب باز , آنژیوگرافی