محبوبه ابوالقاسمی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور واحد سمنان
محبوبه معینی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند

پژوهش حاضر به منظورتعیین اثربخشی آموزش حل مسئله اجتماعی برمهارت های اجتماعی بین فردی کودکان کم توان ذهنیانجام شد. روش پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون باگروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شاملهمه ی دانش آموزان کم توان ذهنی 19 - 12 ساله در سال تحصیلی 1396 - 1395 در مدارس استثنایی شهرتهران بودند که 30 نفرازآنها به روش دردسترس انتخاب شده و بصورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. ابزارجمع آوریاطلاعات در این پژوهش شامل پرسشنامه مهارت های اجتماعی گرشام-الیوت فرم معلم به همراه یک بسته آموزشی محققساخته جهت آموزش حل مسئله اجتماعی بود. گروه آزمایش طی 8 جلسه در طول یک ماه آموزش های مربوط به حل مسئله-اجتماعی را دریافت کردند. هر دوگروه آزمایش و کنترل در هر دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند.داده های به دست آمده با تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل نشان داد که تفاوت معناداری بیندوگروه ازنظرمهارت های اجتماعی بین فردی وجود دارد (p> 0/05). همچنین از بین مولفه های مهارت اجتماعی بین فردیمعناداری تنها درمورد 4 مولفه (همکاری، قاطعیت، خویشتن داری و بیش فعالی) بود و درمورد دومولفه (رفتاربیرونی و درونی)معناداری بدست نیامد. بطور کلی می توان نتیجه گیری کرد که آموزش راهبرد حل مسئله اجتماعی می تواند به عنوان یک برنامهآموزشی کارآمد در آموزش کودکان کم توان ذهنی مورد استفاده قرار گیرد.

حل مسئله اجتماعی، مهارت بین فردی، کم توان ذهنی