بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجانی با معنای زندگی دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهر شاهرود

هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی و تنظیم هیجانی با معنای زندگی دانش آموزانپسر دوره متوسطه دوم شهر شاهرود بود . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهرستانشاهرود که در سال 98 - 97 به تعداد 3500 نفر بود که از این تعداد با توجه به روش نمونه گیری خوشه ای وهمچنین توجه به جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 346 دانش آموز انتخاب گردید. سپس داده ها توسطپرسشنامه الگوهای ارتباطی فیتزپاتریک و ریچی (1997)، پرسشنامه معنای زندگی (MLQ) استیگر و اویشی(2004) و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان گارنفسکی و همکاران (2002) جمع آوری و با استفاده ازروش های آمار توصیفی استنباطی و آزمون های تحلیل رگرسیون ، ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیلشدند. نتایج نشان دهنده آن بود که بین الگوهای ارتباطی خانواده با با معنای زندگی دانش آموزان پسر دورهمتوسطه دوم شهر شاهرود رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین تنظیم هیجانی با معنای زندگی دانش آموزان پسردوره متوسطه دوم شهر شاهرود رابطه معنادار وجود دارد. لذا می توان امیدوار بود با بهبود تعامل والدین با دانشآموزان و همچنین افزایش تنظیم هیجانی بتوان تا حدودی معنای زندگی دانش آموزان را افزایش داد.

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , تنظیم هیجانی , معنای زندگی