تفاوت روش های تدریس سنتی با روش های تدریس نوین ونقش آن در اختلال یادگیری ریاضی

زمینه و هدف : پژوهش حاضر تفاوت روشهای تدریس سنتی با روش های تدریس نوین و نقش آن در اختلالات یادگیری ریاضیصورت گرفته است.مواد و روش تحقیق : که روش آزمایش در این تحقیق به صورت مطا لعه ی کتابخانه ای و دیجیتالی بوده است.یافته ها و نتایج :فرایند یاددهی و یادگیری دانش آموزان زمانی صورت می گیرد که معلم بتواند طرح درس و برنامه ی منسجمی رابرای تدریس و آموزش طراحی کند. معلم باید انواع روش های نوین را بر اساس شرایط زمانی و مکانی مناسب آن درس برنامهریزی کند. بهترین نوع روش آموزشی هم، ادغام روش سنتی یا غیرفعال با روش های نوین تدریس یا فعال می باشد. استفاده ازتدریس روش سنتی، حالت یکنواخت و سخنرانی دارد و باعث خستگی و بی توجهی دانش آموزان در حین تدریس می شود و چوندانش آموز در امر یادگیری خود را دخیل نمی داند، در نتیجه کیفیت آموزشی پایین می آید. زمانی که یادگیری با فعال کردندانش آموزان صورت می گیرد، تدریس با کیفیت و کارایی بیشتری صورت می گیرد. در تدریس ریاضی هم درست است که روشسنتی تاثیر دارد. اما تاثیر روش نوین تدریس مخصوصا روش معکوس یا وارونه ای نسبت به روش سنتی بیشتر است. زیرا روشمعکوس زمان آزادی بیشتری در کلاس و بیرون کلاس در تجربه ی مستقیم به وجود می آورد و اطلاعات غنی تر و دست اولترمی باشد. بنابراین نتایج پژوهش ها حاکی از آن است که هم روش سنتی و هم روش نوین در ایجاد یادگیری در دانش آموزان تاثیردارد، اما میزان ماندگاری و بهتر پاسخ دادن به سوالات در روش نوین تدریس نسبت به روش سنتی بهتر بوده است و دانش آموزانیکه اختلال یادگیری دارند بازخورد مناسب و فوری تری به روش نوین تدریس می دهند.

Keywords:

روش تدریس سنتی , روش تدریس نوین , کلاس معکوس یا وارونه ای , اختلالات یادگیری