تبیین و تحلیل اهمیت محیط زیست در سند چشم انداز 1404 با تاکید بر مقایسه حمایت قانون منابع آبی در ایران و اسناد بین المللی

فعالیت های مخاطره آمیز جهانی در طول دهه های گذشته همواره بر محیط زیست تاثیرگذار بوده است. این نوع از فعالیت ها در کشور ایران به طور بیشتری نمود پیدا نموده است. به همین دلیل در سند چشم انداز 1404 به مسئله محیط زیست توجه ویژه ای شده است. یکی از مهمترین مخاطرات محیط زیستی در ایران که متاسفانه روز به روز بر آلودگی آن نیز اضافه می شود منابع آبی می باشد. مهمترین راه حمایت از منابع آبی توسط هر دولت بررسی نوع واکنش جزایی با متخلفین و متجاوزین به منابع آبی است. دولتها به واسطه آنکه بعضی از اموال عمومی را به خاطر اعمال حاکمیت و برخی دیگر را به واسطه لزوم کسب منافع مادی به عنوان تصدی تحت سیطره خود دارند،مستقیما0 در جریان حفاظت منابع آبی دخیل و ذینفع هستند. پاره ای از منابع آبی علاوه بر آنکه برخی نیازمندی های عمومی اجتماع را مرتفع می سازندغالبا0 با دیدگاه های امنیت ملی، سیاسی و دفاعی هر کشور مرتبط و درگیر هستند. بدین لحاظ لزوم داشتن سیاست جزایی برای هر کشور پیرامون حفاظت از منابع آبی ضروری می نماید. البته در زمینه اسناد بین المللی نیز در بحث منابع آبی کنوانسیون های مختلفی ارائه شده است. با این شرایط سوال پژوهش آن است که رویکرد حقوق ایران نسبت به سند چشم انداز 1404 در قبال آلودگی محیط زیست (منابع آبی) چیست این تحقیق به روش توصیفی - تحلیلی می باشد و گردآوری مطالب کتابخانه ای است و یافته ها نشاندهنده آن است که در ایران با وجود تعدد خطراتی که منابع آبی کشور را تهدید می کنند و با آنکه سند چشم انداز 1404 نیز بر توسعه آموزش محیط زیست تاکید کرده است، تاکنون فقط در برخی از قوانین، به ایجاد راهکار هایی حقوقی و کیفری در حمایت از منابع آبی پرداخته شده است. به طور قطع تصویب قانونی که شامل راهکارهای بومی و جهانی در حفاظت از محیط زیست آبی باشد، می تواند بسیار تاثیرگذار باشد.

Keywords:

محیط زیست , سند چشم انداز , آلودگی , منابع آبی