رضا برزویی - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
شایسته بیات - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی واحد سنندج

ادب یا ادبیات آن گونه سخنی است که از حد سخنان عادی، برتر و والاتر بوده است و مردم آن سخنان را در میان خود ضبط و نقل کرده اند و از خواندن و شنیدن آن دگرگون گشته و احساس غم، شادی یا لذت کرده اند، یکی از این سخنان حماسه است که در عرصه ی پهناور ادبیات فارسی تجلی یافته از جمله این آثار حماسی، منظومه ی گرشاسب نامه می باشد که این اثر به زبان فارسی و بیان گر نبرد گرشاسب با سپاه بهو است در ایناثر حماسی سادگی بیان به چشم می خورد اما پر از صنایع ادبی است از جمله تصویر های شعری در این اثر استعاره که یکی از زیباترین آرایه های ادبی است می باشد. در این مقاله کوشیده ایم تا با مطالعه در متن کتاب به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی استعاره و بهره گیری نویسنده از آن بپردازیم که با توجه به بررسی های انجام شده برآیند پژوهش ناظم این اثر با استفاده از استعاره در خلق توصیفاتی چون شب و روز، میدان رزم ، ماه وخورشید، طبیعت پهلوانان و ابزار جنگی بهره برده است.

ادبیات، حماسه ، گرشاسب نامه ، استعاره