بررسی ارتباط رنگ با مضمون داستان های شاهنامه فردوسی با رویکرد تحلیل محتوا

بررسی دقیق آثار ادبی، نشان می دهد که به کارگیری رنگ در آثار ادبی با همه زمینه های ساختاری و بلاغی متن ادبی، ارتباط نام دارد. در داستان های منظوم و حماسی شاهنامه ابوالقاسم فردوسی، می توان عناصر خیالی را بازیابی نمود که همگی در تداعی تصاویر داستانی و تجسم بخشیدن به فضا و محتوای این اثرادبی نقش مهمی را ایفا می نمایند. از این میان عنصر رنگ از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. این پژوهش به روشتوصیفی تحلیلی بوده و با عنایت به بسامد واژگان رنگی و فرضیه ارتباط رنگ با محتوای داستان های موجود در شاهنامه فردوسی، عنصر رنگ و ارتباط آن با محتوای داستان بررسی می گردد. بر اساس مطالعات صورت گرفته مجموع بسامد رنگی 3 داستان منتخب از شاهنامه فردوسی 145 بار می باشد. مجموع بسامد رنگ های مرتبط با محتوای داستانها 92 بار می باشد که از این میان 55 % درصد بیشترین ارتباط را با محتوای داستانهای مورد بحث برقرار نموده است. شیوه گردآوری اطلاعات در این پژوهش به روش کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

شاهنامه فردوسی , محتوا , رنگ