سبحان اعظمی - کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، دانشگاه علم و صنعت ایران
منصور علیزاده - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه علم و صنعت ایران
فرشته صادقی - کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، دانشگاه علم و صنعت ایران

کلاه ایمنی یکی از ابزارهایی است که از شدت جراحات وارده به موتورسوار در ناحیه سر در حین تصادف می کاهد.این کلاه پس از برخورد با اجسام سخت مانند زمین یا اتومبیل، ضربه را گرفته و شدت آن را به حداقل می رساند.در این تحقیق هدف بر آن بوده است که مقاومت کلاه ایمنی در برابر ضربه در سه جنس متفاوت جاذب انرژی ازیکدیگر با هم مقایسه شده و سپس بهترین جنس انتخاب شود و پس از آن مقاومت این جنس را در لایه هایی بهضخامت های مختلف با هم مقایسه کرده و ضخامتی بهینه، از نظر وزن، مقاومت در برابر ضربه و هزینه ساخت بهدست آید. همچنین حالت های مختلفی از ترکیب این سه ماده با یکدیگر نیز آزمایش شد و نتایج حاصله ثبتگردید. طی نتایج به دست آمده مشخص شد که جنس پلی استیرن منبسط شده از نظر مقاومت از دو ماده دیگربهتر عمل میکند. همچنین از نظر هزینه تولید این ماده از دو ماده دیگر ارزان تر است. اما به علت اینکه خاصیتجذب انرژی این ماده در ضربات دوم به بعد به شدت کاهش می یابد بایستی یا ماده دیگری را جایگزین کرد یا ازمواد مرکب به منظور تقویت این نقطه ضعف استفاده نمود.

کلاه ایمنی، ضربه، جاذب انرژی، هزینه تولید، ضخامت