بررسی کمی و کیفی محیط زیستی دو روش سنتی و مدرن در تصفیه و بازیافت آب کارخانه های سنگبری

در فرآیند فرآوری سنگ تزئینی در کارخانه های سنگبری ، تصفیه آب و گل کشی یکی از مسائل مهم می باشد که علاوه بر پر هزینه بودن و سختی کار و ایمنی کم ، باعث اتلاف و تخریب محیط زیست نیز می گردد. در این تحقیق ارزیابی کارکرد و کارایی فیلتر پرس – دستگاه تصفیه و بازیافت آب کارخانه های سنگبری در مقایسه با روش کار سنتی مورد بررسی قرار گرفت. در روش سنتی احتیاج به ساخت تعداد زیادی استخرهای مخصوص جمع آوری پساب سنگبری می باشد که در پی آن نیاز به اختصاص دادن مساحت بزرگی از زمین کارخانه برای جمع آوری گل سنگ می باشد و همچنین بسیاری از معایب دیگر که تاثیرات منفی زیادی بر روی راندمان کار دارد. در روش مدرن با استفاده از سیستم فیلتر پرس و استفاده از مواد شیمیایی مخصوص علاوه بر عدم نیاز به ساخت استخرهای تصفیه آب و گل ریز و بازگشت زمین بلا استفاده به کارخانه و صرفه جویی فوق العاده در نیروی انسانی باعث جلوگیری از اتلاف آب و پیشگیری از تخریب محیط زیست می گردد. شاخص محیط زیستی بدست آمده در این تحقیق نشان دهنده مزیت قطعی روش مدرن نسبت به روش سنتی از نقطه نظر محیط زیستی می باشد.

Keywords:

فیلتر پرس , تصفیه و بازیافت آب , سنگبری , محیط زیست