سینا سلطانعلی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه؛
جعفر عبدالهی شریف - استاد، گروه مهندسی معدن، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه؛
عسگر نعمتی - مسئول آزمایشگاه، شرکت سیمان ارومیه؛

کارخانه سیمان ارومیه با تولید سالیانه حدود 1/9 میلیون تن سیمان از واحدهای صنعتی بزرگ شمال غرب کشور بشمار میرود. به علت تمایل معدن به استفاده از مواد آهکی مرغوب در طول سالیان گذشته در حال حاضر در محدوده معدن رشکان ارومیه حجم قابل توجهی از مواد آهکی نامرغوب در گستره ی معدن انباشته شده است. این مواد آهکی نامرغوب به طور مستقیم قابل مصرف در ترکیب مواد خام برای خوراک کوره ی کارخانه سیمان ارومیه نیستند و باید به نسبتهای وزنی معینی با سایر زونها ترکیب شوند. تخلیه این مواد به محیط زیست به علت قرارگیری معدن در حریم دریاچه ارومیه ضمن تحمیل هزینه های بسیار زیاد به معدن از نظر زیست محیطی میتواند به یک چالش جدی برای معدن تبدیل شود. در مقاله حاضر سعی شده است با تدوین و توسعه یک مدل برنامه ریزی آرمانی امکان استفاده از این ذخایر نامرغوب در خوراک کارخانه سیمان مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد. بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش این مواد میتوانند به صورت محدود در تولید سیمانهای تیپ 1 و تیپ 2 با رعایت ملاحظات اجرائی خاص مورد استفاده قرار گیرند. نتایج حاصل نشان میدهد که بر اساس رهیافتهای A و B امکان استخراج سالیانه ی حدود 1/6 میلیون تن و رهیافتهای C و D امکان استخراج سالیانه ی 1/8 میلیون تن مواد نامرغوب آهکی جهت مصرف در تولید سیمان وجود خواهد داشت. با اجرای این برنامه ریزی مشکل تخلیه حدود شش میلیون تن مواد آهکی نامرغوب به محیط زیست و تبعات ناگوار زیست محیطی حاصل از آن مرتفع شده و از نظر جنبه های اقتصادی نیز صرفهجویی قابل توجهی در هزینه ها به عمل خواهد آمد.

مدولهای سیمان سازی، الگوی برنامه ریزی تولید، برنامه ریزی کوتاه مدت، برنامه ریزی آرمانی.