رضا اسدی - پزشک با گرایش تخصصی پژوهش در سلامت
الهه ذبحی - کارشناس بهداشت محیط ۱۳۸۶ دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: در راستای گسترش آموزش های مجازی و لزوم ارزیابی کیفیت یادگیری فراگیران تعیین روش های ارزیابی فراگیران در این گونه آموزش ها به منظور انطباق و ارتقاء در مقایسه با شیوه های مرسوم ارزیابی آموزش های حضوری جهت اطلاع یافتن از پیشرفت تحصیلی و ادامه آموزش در شیوه های نوین ضروری می باشد  روش کار این پژوهش بر اساس مطالعه توصیفی بر روی نحوه ارزشیابی دروس در حال اجرا در سیستم آموزش مجازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مقایسه با ارزشیابی آموزش حضوری انجام و نتایج مورد تحلیل قرار گرفته است.  یافته ها: ارزشیابی در آموزش های حضوری به صورت آزمون های پایان دوره و مستمر کتبی ، پروژه های کار عملی ، گزارش های شفاهی و مشاهدات رسمی و غیر رسمی می باشد  آموزش های مجازی علاوه بر تکالیف و آزمون های هوشمند آنلاین ، انجمن ها ، سوالات متداول و رهگیری و بررسی آمار مطالعه کاربر وجود دارد که این موارد علاوه بر اینکه در سنجش دانشجو توسط استاد موثر می باشد و استفاده از آن ابزارهایی جهت خود سنجی و تعامل با استاد را فراهم می کند و در واقع دسترسی به استاد در سیستم الکترونیکی در مقایسه با سنتی بیشتر می باشد در این سامانه برگزاری آزمون های آنلاین به صورت on site بوده و در زمان برگزاری آزمون محتوای درس از دید کاربر مخفی می شود. درسهایی که در آن محتوا به صورت مبتنی بر حل مسئله است از طریق هدایت فراگیر بر حسب پاسخ ها نوعی امکان خودسنجی برای فراگیر فراهم می شود. نتیجه گیری: برگزاری آزمون های آنلاین گرچه با استفاده از قابلیت های صوت و تصویر رایانه ای در طراحی سوالات و تصحیح اتوماتیک توسط سیستم و ثبت الکترونیکی نمرات بسیار مفید هستند اما نیاز به آموزش دارد و تشخیص هویت کاربر و احتمال مراجعه کاربر به محتوا برای استاد مشخص نمی باشد در حالی که فقط سیستم های بیومتریک و یا سیستم های مخصوص مسئله امنیت آزمون را کاملا حفظ خواهند کرد. بنابر این ابزارهای ارزشیابی طراحی شده در سامانه آموزش مجازی در صورت استفاده صحیح و استفاده از فناوری مناسب قابل انطباق با ارزشیابی های آموزش حضوری می باشند کلمات کلیدی: ارزیابی، آموزش الکترونیک، تحت وب ، فراگیر

ارزیابی, آموزش الکترونیک, تحت وب, فراگیر