حامد اورنگ - کارشناس ارشد مهندسی ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تب
مهدی مطلبی - کارشناس ارشد مهندسی ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تب
کریم شلش نژاد - ستادیار، گروه مهندسی ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه ت

در این پژوهش، ترکیبات مختلف از مواد پلی پروپیلن و نانو ذرات کربنات کلسیم به روش ذوبی و با استفاده از دستگاه اکستروژن تهیه شد. برای تعیین میزان انقباض محصول با ترکیبات مختلف، نمونه های آزمون کشش با استفاده از دستگاه قالبگیری تزریقی تولید شد.. بطور کلی وجود نانو ذرات در زمینه پلیمری باعث کاهش میزان انقباض در مقایسه با پلی پروپیلن خالص شد. ولی با افزایش درصد نانو ذرات در زمینه پلیمری، بدلیل افزایش میزان ساختار بلوری، انقباض نیز افزایش یافت. استفاده از نانو ذرات کروی شکل در فاز زمینه تأثیر محسوسی بر اختلاف درصد انقباض در جهات طولی و عرضی در مقایسه با پلی پروپیلن خالص بوجود نیاورد. در این تحقیق همچنین میزان فشار در محفظه قالب برای نمونه های تست کشش در طی فرآیند تزریق توسط سنسور پیزوالکتریک اندازه گیری شد. در این مرحله از آزمایش ها، حداکثر فشار مذاب در قالب و انتگرال منحنی فشار- زمان اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمایشات اندازه گیری فشار مذاب نشان داد که انتگرال زیر سطح منحنی فشار- زمان و نوسانات آن با افزایش درصد نانوذرات کاهش می یابد که این بیانگر پایدار شدن فرآیند قالبگیری می باشد.

نانوکامپوزیت- پلی پروپیلن- کربنات کلسیم- قالبگیری تزریقی- فشار مذاب درون قالب- انقباض