محمد موزرم پور - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی

هدف تحقیق حاضر تعیین نقش معنویت گرایی در رضایت از زندگی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه نوجوانان پسر دبیرستانی شهر اهواز بود و نمونه شامل 0333 نفر که به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی 379 نفر آنها انتخاب شد. ابزارهای این تحقیق عبارت بود از پرسشنامه سنجش معنویت هال و ادواردز (1986) و پرسشنامه چند بعدی سنجش رضایت از زندگی در دانش آموزان هوبنر ( 2001 ). پس از جمع آوری داده ها، نتایج به دو صورت توصیفی و استنباطی تحلیل شد. نتیجه تحقیق اینکه بین معنویت گرایی و رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد به این معنی که هر قدر سطح معنویت گرایی در زندگی افراد بیشتر باشد رضایت از زندگی شان نیز بیشتر است .

معنویت گرایی، حرمت خود، رضایت از زندگی، نوجوانان