سرشت مینوی سرو کاشمر (ارزش اسطوره ای، تاریخی، ادبی و انعکاس آن در فرهنگ ایران)

؛ سرو در فرهنگ اساطیری جهان جایگاه خاصی دارد و از دیرباز، مورد توجه شاعران و نویسندگان بوده است . سرو در بندهش نام درختی همی شه سبز ا ست، در سرزمین سی سیل، سمبل زاد و ولد و تولید مثل و در اساطیر یونان نشانه سوگواری و اندوه است؛ به همین دلیل از دیرباز تاکنون مسیحیان تابوت مردگان را از چوب سرو می ساختند . سرو در حماسه ملی ایران نیز جایگاه ویژه ای دارد و در آیین زرتشتیان، نهالی بهشتی است و سرشتی مینوی دارد. بنا به قولی مشهور درباره تقدس سرو کاشمر اینگونه گفته شده که پای آن، محل نیایش بوده و مقبره زرتشت در آنجا قرار داشته است. این نوشتار که به شیوه توصیفی و تحلیلی نگاشته شده به بررسی پیشینه سرو در اسطوره های ملل مختلف و جایگاه آن در حماسه ملی ایران و سرانجام به سرو کاشمر و ارزش فرهنگی و تاریخی آن به عنوان یکی از بوستان های کم مانند سروهای کهنسال و قبله گاه ایرانیان پرداخته است . حاصل پژوهش نشان می دهد این سرو اسطوره ای و نمادین و مقدس در فرهنگ کهن ایرانی در اعتقادات و باورهای مردم و حتی در ادبیات و هنر آنان بازتاب گسترده ای یافته است؛ تا آنجا که به قبله گاهی برای ایرانیان مبدل شده است.

Keywords:

سرو , زرتشت , جاودانگی , تقدس , سرو کاشمر