شهناز رحیمی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
حسین بیات - هیات علمی دانشگاه خوارزمی
محبوبه حیدری - هیات علمی دانشگاه خوارزمی

داستان عامینه ی نوش آفرین نامه، اطلاعات ارزشمندی از اوضاع فرهنگی و اجتماعی عصر قاجار در اختیار خواننده قرار می دهد. نظام اداری مانند ولایت دادن شاه به شاهزادگان دختر و پسر، آیین هایی همچون آذین بستن شهر به مناسبت های مختلف، آیین های اعتقادی مانند اذان و اقامه خواندن در گوش نوزاد، اعتماد به جبر و تقدیر، توکل، شکرگذاری، توسل به ائمه و ... آداب اجتماعی مانند سپردن طفل به دایه، پوشیدن لباس سیاه برای عزاداری و ... در این داستان با بن مایه های اساطیری و کهن الگویی به گونه ای تلفیق می شود که برای مخاطب درک دیو و سحر و جادو و اعتقاد به طلسم و باز کردن آن، در کنار اعتقادات اسلامی، مضحک و تمسخرآمیز نمی شود. روش ما تحلیلی توصیفی و استفاده از کتابخانه بوده است.

داستان عامیانه، قاجار، نوش آفرین نامه