نماد حیوانات اهلی در ضرب المثل های گویش مردم خواف

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,212

This Paper With 43 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NLLL04_075

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398

Abstract:

افسانه ها، حکایت ها ، قصه ها ، ضرب المثل ها، کنایه ها بخش اعظمی از ادبیات شفاهی یک منطقه را تشکیل می دهند و از آنجا که از عمق فرهنگ و تمدن مردم برخاسته اند؛ افکار و اندیشه های هر منطقه را به روشنی بیان می کند. حیوانات در زندگی سنتی و روستایی نقش بسیار پررنگی دارند، بسیاری از رفتارها و ویژگی های ظاهری، خصوصیت های انسان با حیوانات سنجیده شده و هر حیوان نمادی از یک و چند خصوصیت جامعه انسانی است. استفاده از حیوانات اهلی در این ردیف به دلیل جایگاه تنگاتنگ با زندگی روزمره ی مردم به خصوص مردم خواف، کارکرد آنها بیشترین کاربرد را به خود اختصاص داده اند. شهرستان خواف در 265 کیلومتری مشهد قرار دارد. طبق مطالعات باستان شناسی و آثار و بقایای موجود پیشینه این منطقه به هزاره دوم و سوم قبل از میلاد بر می گردد. در این مقاله ضرب المثل های به کار رفته در گویش مردم خواف را بررسی کرده ایم و از آن میان ضرب المثل هایی که الفاظ حیوانات داشته مورد تجزیه و تحلیل قرار داده ایم. ضمن آوانگاری و آوردن معادل امروزی به دسته بندی محتوایی آنها نیز پرداخته ایم.

Authors

محمدسعید جامی رودی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، کارشناس کانون فرهنگی تربیتی شهید کاظمیان

عبدالغفور سلیمی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دبیر دبیرستان های خواف