بیماری های قلبی عروقی و انسداد شراین، شایع ترین عامل مرگ و میر در ایران و جهان هستند. نیاز به استفاده از عروق جایگزیندر درمان این بیماری ها مسئله ای است که توجه محققین را به خود جلب کرده است. به طور معمول در درمان از عروق اتوگراف استفاده می شود. با وجود مزیت های استفاده از این عروق، آسیبی که ممکن است به بافتی که از آن رگ گرفته می شود وارد شودقابل توجه است. از این رو از سال ها پیش محققان به دنبال یافتن راهکارها و موادی برای ساخت عروق مصنوعی جایگزین هستند.تاکنون روش ها و مواد مختلفی استفاده شده که برخی برای استفاده در این زمینه موفق بوده اند. به طور کلی دانشمندان در ساخت عروق بزرگ با قطر ≥۶mm به منظور استفاده در بدن موفق بوده اند اما در مورد رگ هایی با قطر کمتر با مشکلاتی روبروهستند. در این مقاله سعی شد تا مروری بر پژوهش های انجام شده و موادی که در ساخت عروق مصنوعی استفاده می شوند صورت گیرد.