مریم نجفی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تاکستان،دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
علی خورجهانی - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران
مونا سرحدی - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر دو روش آموزش حضوری و غیر حضوری کمکهای اولیه بر سطح آگاهی و عملکرد امدادگری مربیان ورزشی استان گیلان بود.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 60 نفر از مربیان ورزشی فعال استان گیلان به صورت تصادفی در سه گروه آموزش حضوری، غیر حضوری وکنترل تقسیم شدند و با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که روایی و پایایی آن نیز تایید شده بود با برنامه آماری spss نسخه 23 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که سطح آگاهی امدادگری مربیان ورزشی پایین و سطح عملکرد امدادگری آنان متوسط می باشد. پس از اجرای مداخله آموزشی اختلاف معناداری بین نمرات پیش آزمون و نمرات پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد.نتیجه گیری: یافته های این پژوهش میتواند دلیلی برای حمایت از نقش آموزش برای ارتقاء سطح آگاهی و عملکرد امدادگری مربیان ورزش باشد.

آموزش، کمکهای اولیه، مربیان ورزش