تاثیر تمرینات هاپینگ بر مولفه های تعادل و حس عمقی دانشجویان مبتلا به اسپرین مچ پا

زمینه و هدف: اسپرین مچ پا یکی از شایع ترین آسیبهای ورزشی بخصوص ورزشهای همراه با دویدن، پرش و پرش از بغل میباشد که باعث بروز ناپایداری های مزمن در کنترل عصبی-عضلانی و حس عمقی و تعادل بدنی فرد میشود. تمرینات هاپینگ، ورزشهایی با اجزای مهارتهای حرکتی پایه و بنیادی هستند که نقش بازدارنده و کنترل کنندهای در بروز آسیب اسپرین مچ دارند. به همین منظور در تحقیقی تاثیر شش هفته 3) جلسه در هفته) تمرینات هاپینگ بر حس عمقی و تعادل در 24 دختر دانشجو با ناپایداری مفصل مچ پا در دانشگاه باهنر کرمان بررسی شد.روش کار: این دانشجویان با دامنه سنی 18-28 سال با شیوه نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به یک گروه تجربی (افرادی که تمرینات هاپینگ انجام میدهند) و گروه کنترل (افرادی که هیچ گونه تمرینات هایپینگ را تجربه نکردند) تقسیم شدند. حس عمقی با استفاده از گونیا متر و تعادل با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس اندازه گیری شد.یافته ها: پس از پایان دوره تمرینی شش هفته ای، نتایج آنالیز ترکیبی مکرر حاکی از اختلاف معنیدار بین حس عمقی و تعادل در مرحله قبل و بعد از تمرینات هاپینگ بود. همچنین از لحاظ حس عمقی و تعادل بین گروه تمرینات هاپینگ با گروه کنترل اختلاف معنیدار وجود داشت. میانگین تعادل در گروه تجربی تمرینات هاپینگ و گروه کنترل به ترتیب برابر با 0/67 و 1/09 و میانگین حس عمقی در گروه های ذکر شده به ترتیب برابر با 15/20 و 20/77 ثبت شد.نتیجه گیری: میتوان نتیجه گیری کرد که تمرینات هاپینگ، به عنوان یک روش تمرینی موثر برای بهبود تعادل و حس عمقی در افراد دارای ناپایداری مچ پا قابل توصیه میباشد.

Keywords:

اسپرین مچ پا , بایودکس , تعادل , هایپینگ