سازگاری های عملکردی به تمرین مقاومتی با بار کم در برابر بار زیاد در زنان سالمند

زمینه و هدف: پدیده سالمندی همراه با افزایش تدریجی در روند تخریبی عملکرد اعضای بدن میباشد. کاهش پیشرونده در توده عضله اسکلتی همراه با پیری، با کاهش قابل توجه در قدرت عضله و عملکرد عضلانی همراه است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اجرای تمرین مقاومتی با بار کم در برابر بار زیاد تا حد خستگی بر قدرت عضلانی و استقامت قلبی تنفسی زنان سالمند بود.مواد و روشها: 28 زن سالمند با میانگین سنی 63/14 ±2/51 سال که واجد شرکت در پژوهش بودند، به صورت تصادفی درسه گروه تمرین مقاومتی با بار کم 30)درصد یک تکرار بیشینه)، تمرین مقاومتی با بار زیاد ( 80درصد یک تکرار بیشینه) و گروه کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین شامل هشت هفته و هر هفته سه جلسه بود. هر دو گروه تمرینات را تا سرحد خستگی اجرا می کردند. حداقل تعداد تکرار برای گروه با بار کم 20 تکرار و برای گروه با بار زیاد هشت تکرار بود. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلانی بالاتنه و استقامت قلبی تنفسی اندازه گیری شد.یافته ها: هر دو نوع تمرین با بار کم و بار زیاد باعث افزایش معنی داری در قدرت عضلانی بالاتنه گردید (P<0/05) و بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود نداشت . (P> 0/05 ( تمرین تاثیر معنی داری بر استقامت قلبی تنفسی آزمودنی ها نداشت P> 0/05نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق این احتمال وجود دارد که تمرین مقاومتی با بار کم تا سرحد خستگی می تواند بر سازگاریهای عملکردی ناشی از تمرین اثر گذاشته و جایگزین مناسبی برای تمرینات با بار بالا در افراد سالمند باشد

Keywords:

تمرین مقاومتی با بار کم , تمرین مقاومتی با بار زیاد , زنان سالمند