اثر پروتکل خستگی عملکردی بر تعادل پویا ورزشکاران جوانان ژیمناستیک

هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثر خستگی عملکردی بر تعادل پویا ورزشکاران جوانان ژیمناستیک بود. نمونه تحقیق شامل 15 نفر از بازیکنان جوانان ژیمناستیک شهر رشت بودند. میانگین و انحراف استاندارد سنی آزمودنی ها : 13/60±1/05سال، وزن 43/06±11/01کیلوگرم، قد 1/50±0/13سانتیمتر، 18/66±2/82 (BMI) وسابقه تمرین 5/80±1/56 بود که بصورت تصادفی هدفدار انتخاب شدند . برای ارزیابی تعادل پویا و عملکرد اندام تحتانی آزمودنی ها (در پیش آزمون و پس آزمون)، از تست تعادل پویا Y استفاده شد، خستگی با استفاده از پروتکل خستگی عملکردی عمومی نیز از طریق آزمون(ساسکو ویکنیز ) در هفت مرحله ا رزیابی شد و از مقیاس میزان درک تلاش (RPE) برای تعیین شدت فشار فیزیکی بازیکنان ژیمناستیک استفاده شد، که در این مطالعه 15 (RPE) به عنوان ملاک خستگی در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t همبسته در سطح معنی داری (p<0/05) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که اعمال پروتکل خستگی عملکردی عمومی باعث کاهش میزان تعادل پویا اندام تحتانی می شود. لذا با توجه به اینکه با کاهش تعادل آحتمال بروز آسیب بیشتر خواهد شد، توصیه می شود تا از اجرای تمرینات شدید و حرکات تکراری خسته کننده به خصوص در پایان جلسات تمرین خودداری شود، همچنین به منظور ارتقای تعادل عملکردی استفاده از تمرینات تعادلی قبل از شرکت در هر گونه فعالیت ژیمناستیک پیشنهاد می گردد.