تاثیر 8 هفته تمرینات تداومی، تناوبی و ترکیبی بر اشتها و ترکیب بدن دانش آموزان پسر پایه هفتم دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف، بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات تداومی، تناوبی، ترکیبی بر میزان اشتها و شاخص ترکیب بدنی دانش آموزان پسر پایه هفتم دارای اضافه وزن شهر تهران انجام گرفت.روش کار: این دانش آموزان با دامنه سنی 13 سال، با شاخص توده بدنی 26/84±1/14 و درصد چربی 19/72±0/61، کاملا تصادفی به چهار گروه تمرینات تداومی، تناوبی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند، پروتکل تمرین به مدت 8 هفته (سه جلسه در هفته) در گروه تداومی با شدت 55 تا 65 درصد، تناوبی ( 3 تا 5 تناوب با شدت 70 تا 85 درصد) و در گروه تمرین ترکیبی، که ترکیبی از تمرین تداومی و تناوبی است، انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی و تحلیل واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .(P> 0/05)یافته ها: یافته های بین گروهی نشان داد هر سه پروتکل تمرینی تداومی، تناوبی، ترکیبی تاثیر معناداری بر اشتها سه مولفه آن ( که شامل مولفه گرسنگی P=0/01، سیری P=0/00، میل به غذا P=0/03 میباشد) دانش آموزان پایه هفتم دارای اضافه وزن داشت اما این تاثیر بر مولفه میزان تصور از غذا خوردن P=0/028 معنادار نبوده است، که تمرین ترکیبی بر میزان گرسنگی و تداومی و تناوبی بر مولفه میزان سیری بیشترین تاثیر را داشتهاند. همچنین هر سه پروتکل تمرینی باعث کاهش معنادار شاخص توده بدن ( (P=0/001، درصد چربی بدن (P=0/001 )، دور کمر (P=0/001) شد. این در حالی است که در بین سه شیوه تمرینی، تفاوتی معناداری بر میزان کاهش شاخصهای ترکیب بدن وجود نداشت.نتیجه گیری : به نظر میرسد شیوه های مختلف تمرینی، تاثیر معنادار بر اشتها داشته و از این جهت تغییرات در شاخصهای ترکیب بدن را تحت تاثیر قرار داده و میتوان گفت ورزش علاوه بر تاثیر سوخت و سازی از نظر ایجاد تغییرات در اشتهای دانش آموزان دارای اضافه وزن، نیز میتواند اثرگذار باشد.

Keywords:

اشتها , ترکیب بدنی , تمرین تداومی , تناوبی , ترکیبی