تاثیر روشهای بازیافت فعال و غیرفعال بر تغییرات فشار خون سیستولی، دیاستولی و ضربان قلب، پس از دو 1600 متر در پسران دانش آموز پایه سوم راهنمایی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر روشهای بازیافت فعال و غیرفعال بر تغییرات فشار خون سیستولی، دیاستولی و ضربان قلب، پس از دو 1600 متر در پسران دانش آموز پایه سوم راهنمایی است.روش کار: نمونه آماری شامل 30 دانش آموز پایه سوم راهنمایی ا ست که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی به سه گروه نشستن (قد 158/93 ± 8/16، وزن 51/75 ± 6/34، تعداد 10نفر)، گروه راه رفتن (قد 159/96 ± 10/15، وزن 50/06 ± 9/26، تعداد 10نفر) و گروه دویدن نرم و آهسته (قد 158/96 ± 9/73، وزن50/ 87± 8/95، تعداد 10نفر) تقسیم شدند. ضربان قلب، فشار خون سیستولی و دیاستولی آزمودنیها قبل از آزمون دو 1600 متر، بعد از آن، و 10 دقیقه پس از بازیافت اندازهگیری و ثبت شد.یافته ها: برای بررسی داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین روشهای بازیافت فعال (راه رفتن، دویدن نرم و آهسته) و غیرفعال (نشستن) در 10 دقیقه بعد از بازیافت تفاوت معنیداری بین سه گروه وجود ندارد.نتیجه گیری : با توجه به نتایج به دست آمده به نظر میرسد بین روشهای فعال و غیرفعال بر تغییرات فشار خون سیستولی، دیاستولی و ضربان قلب، پس از دو 1600 متر در پسران دانش آموز پایه سوم راهنمایی تفاوتی وجود ندارد.

Keywords:

بازیافت فعال , بازیافت غیرفعال , فشارخون سیستولی , فشار خون دیاستولی